Week 9 'Peperpot, Brownsberg en Stone Island'

Dag lieve allemaal,

Ik wil jullie graag weer meenemen in mijn week 9.
Veel leesplezier! 

Maandag
Vandaag weer voor het eerst naar stage geweest na de vakantie. Wat was het weer leuk om de kinderen te zien! Ik werd hartelijk ontvangen met knuffels door mijn groep en door de andere groep (groep 1). De leerkracht van die laatste groep was er in het begin van de ochtend niet dus heb ik weer met hen de dag opgestart.

Verder heb ik niet echt wat alleen gedaan, naast het begeleiden van het plassen.  Dat is misschien wel grappig om te weten hoe dat hier gaat. Alle kinderen stellen zich op in een rij voor de deur meisjes aan de ene kant, jongens aan de andere kant. Dan lopen ze in een lange rij naar het speellokaal waar achterin de wc’s zijn. Dan gaan ze allemaal om de beurt plassen en lopen we weer gezamenlijk terug naar de klas als iedereen klaar is.

Na stage zijn we bij Zusenzo gestopt om gezellig met Emily haar ouders te lunchen. Verder hebben we een rustig dagje gehad.

Dinsdag

Vandaag weer gezellig naar stage geweest en weer wat meer bezig geweest als in lesgeven. Thuis ben ik aan de slag geweest voor school en heb ik eindelijk mijn tussenevaluatie geschreven. ’s Avonds was het weer tijd voor kickboksen en zijn we weer goed afgemat door de trainer. Alleen volgende week nog en dan loopt ons abonnement helaas al weer af!

Woensdag
Vandaag stond mijn eerste les van mijn lessenserie op de planning. De kinderen moesten een sportend dier maken van gescheurd papier. Toen deze klaar was, moest een ander kind hier een passende achtergrond bij maken. Dit was nog best lastig, maar de kinderen zijn enorm gemotiveerd en creatief bezig geweest!

Na stage zijn we weer lekker gaan lunchen bij Zusenzo en zijn we daarna door naar huis gegaan. Later in de middag zijn we luiaarden gaan spotten. Hier kregen we ook nog een hele groep doodshoofdaapjes bij! Zo in het wild is het toch wel wat anders dan bij de Apenheul zeg, jeetje wat bijzonder om die wilde apen zo dichtbij te zien! Na het avondeten zijn we nog even langs de voetbal geweest en daarna niet meer veel gedaan.

Donderdag
Vandaag heb ik een lekker relax dagje gehad. Ik heb wat series teruggekeken en heb wat geluierd. ’s Avonds zijn we nog even naar Loco geweest en zijn we daarna doorgegaan naar Havana. Dit was weer een geslaagd avondje met drankjes en dansjes.

Vrijdag
Vandaag zijn we met de ouders van Emily naar Peperpot geweest. We begonnen bij het natuurpark. Het is eigenlijk een 2,5 km lange rechte weg tussen de bomen. Dit schijnt een goede plek te zijn om veel vogels en apen te spotten. Toen we het net op wilde geven sprong er een grote groep doodshoofdaapjes boven onze hoofden voorbij. Super leuk dus! Hierna gingen we opzoek naar de plantage, maar die bleek niet in de buurt te zijn. We hebben hier dus een taxi naar toe gepakt en hebben daar van hem een kleine rondleiding gehad. Hierna zijn we voor de laatste keer uiteten geweest met de ouders van Emily naar een super gaaf tentje waar je mooi aan het water kan zitten. Kán inderdaad, want wij hadden enorm zeikweer en moesten dus wel binnen zitten. Hier heb ik wel heerlijke roti op, wat wel wat troost bood.

Zaterdag
Het was weer tijd voor een meerdaagse trip: dit weekend stond Brownsberg op de planning! We vertrokken vol goede moed rond een uurtje of half 9 vanuit Paramaribo. Toen we richting Brownsberg reden zagen we al dat er heel wat plassen onderweg, maar de bus kon er telkens wel doorheen. Tot we op een plek kwamen waar het water zo hoog was, dat het de bus in zou lopen. Wij hebben de bus voor de plas stil gezet en zijn gaan wachten tot het water weggelopen was. Ondertussen kwam er een quad aan die door het water ging. Dit bleek geen goed idee te zijn, de quad dreef en aan nadat de mannen hem naar de overkant gevaren hadden, startte de motor ook niet meer van al het water. Later kwam er 

een auto aan met toeristen. De auto ging over 4 boomstammen die over het water lagen heen. Dit ging natuurlijk niet in een keer goed, want het is best lastig om met een auto over dunne boomstammen te rijden die niet aansluitend naast elkaar lagen. Net voor het einde zakte een wiel dan ook tussen twee boomstammen in en moest de auto met wat geweld losgetrokken worden. Na een uur leek er nog weinig verandering te zijn, dus besloot onze chauffeur om het ook te gokken om over de boomstammen heen te rijden. Hij begon goed, maar al snel bleek de bus te zwaar dus ging hij snel in zijn achteruit terug.

Het plan werd gewijzigd en we gingen vandaag eerst naar Stone Island waar we ook overnachtten. Hier hebben we lekker gechilld en hebben we nog gevaren naar brulaap eiland. Hier hebben we brulapen van heel dichtbij gezien, super gaaf!

In de avond hebben we wat (drank)spelletjes gedaan en hebben we ons goed geamuseerd.

Zondag
De wekker ging weer vroeg en het was tijd om te vertrekken naar Brownsberg. De weg omhoog was best heftig, we haalden een militair voertuig in dat niet omhoog kwam. Na wat aanwijzingen van Boeroe onze chauffeur lukte het hen uiteindelijk wel. Even later kwamen wij zelf de berg ook niet op en zijn we met z’n allen uitgestapt. Echt chapeau voor de Boeroe, dat hij die bus omhoog heeft gekregen. De bus had erg weinig grip waardoor hij bijna diagonaal de bus op klom. Eenmaal boven aangekomen kon de toch pas echt beginnen en zijn we afgedaald naar de Irene waterval. Sommige, waaronder ik, namen afdalen wel heel letterlijk, er zijn er veel onderuit gegaan op deze tocht namelijk! Van alle regen was het spekglad waardoor je gewoon weinig grip had. Gelukkig niets ernstig gebeurd en is iedereen er (bijna) ongeschonden vanaf gekomen. De waterval was heel erg mooi om te zien. Na hier even gekeken te hebben kon de helse tocht terug omhoog weer beginnen. Man man wat een klim! Het was echt zweten geblazen, in die hitte zo steil omhoog klimmen. Maar ja, het was wel weer een hele ervaring die ik zeker niet had willen missen. We hadden ook weer een hartstikke mooi uitzicht zo bovenop de berg over het hele Brokopondomeer.

Dit stuwmeer is aangelegd voor de bauxiet fabriek Suralco. Helaas is er nooit zoveel energie uit gekomen als dat ze gehoopt hebben en de fabriek zelf is inmiddels al twee jaar dicht omdat het niet meer rendabel was. Het meer is zo groot als de provincie Utrecht, hier waren vroeger dus allemaal dorpen. Zij zijn uit hun gebied ‘verjaagd’ en een gids vertelde ons dat zij een vergoeding van 7 SRD per persoon kregen. Dit is ongeveer 0,80 eurocent. Daarnaast kregen zij aan de brownsberg een soort dorpjes toegewezen met kleine hutjes. De mensen was veel beloofd, maar uiteindelijk is er maar weinig van terecht gekomen. Echt een triest verhaal vind ik het.

Rond een uur of 4 zijn wij terug gegaan naar Paramaribo, of dat probeerden we. Ongeveer 500m verderop dan diezelfde ochtend, kwamen we weer dat militair voertuig tegen. Hij was langs het ravijn in de ‘berm’ gegaan. Hij lag vast aan ijzeren kabels en aan twee voertuigen die zijn komen helpen. De accu van een van die auto’s was inmiddels ook op dus het was eigenlijk allemaal ellende. Wij hebben hier ongeveer 1,5 uur gewacht gok ik zo en uiteindelijk konden we er langs. We hebben ook 2 brandweermannen meegenomen die het geloof ik ook niet meer zagen zitten haha.

Het was weer een heerlijke week waarvan ik enorm heb genoten. Het aftellen is begonnen, we zitten hier nog minder dan een maand… Nog maar even niet aan denken, ik ga door met genieten van dit heerlijke land!

Liefs,
Anne Merel